سفارش تبلیغ
صبا ویژن
قاضی عادل

بسم الله الرحمن الرحیم
« قوه قضائیه نبض دستگاه اداری و وضعیت عمومی کشور است؛ سلامت و استحکام، قاطعیت و انصاف، دلسوزی و پشتکار، و بالاخره آمادگی و التزام این دستگاه، نشان دهنده و مستلزم وجود سلامت و امنیت و عدل و داد و حسن جریان امور در کشور و در دستگاه های اجرایی است و به عکس، ضعف و فساد و اختلال و کم کاری و بی نظمی در این دستگاه، خبر دهنده از وجود فساد و ناامنی و بی عدالتی در جامعه است و این بدان جهت است که سلامت دستگاه قضا، همه دستگاه های دولتی و مردمی را به سلامت سوق می دهد و بیماری و ناتوانی آن، راه را بر فساد عمومی باز می گذارد .»    
                                                                                     مقام معظم رهبری

ریاست محترم قوه قضائیه، آیت الله هاشمی شاهرودی

تاریخ، عیار صحت گفتارهاست و زمان، ترازوی استقامت مردان. اکنون که اواخر دو دوره ریاست شما بر دستگاه قضای جمهوری اسلامی فرا رسیده کلیت عملکرد دستگاه قضا به ویژه در مبارزه با مفاسد – چه از نوع اقتصادی، چه از جنس امنیتی و چه مفاسد اجتماعی-  چندان در راستای اهداف امام و انقلاب پیش روی نمی کند.


اما سوای عملکرد سوء مجموعه تحت مدیریت شما، آنچه فضای فکری جنبش دانشجویی مسلمان را تحت تاثیر قرار داده علت این عملکرد می باشد. چه، بازخوانی دیدگاه های جنابعالی و منویات رهبری معظم انقلاب تعارضی آشکار و اختلافی بنیادین را برملا می سازد و عملکرد ناصواب قوه قضائیه در پرونده های مختلف را شاخه های درختی ریشه دار در تفکری اشتباه می نماید.

جناب آقای شاهرودی
شاید امروز برای نمایاندن این تعارض کمی دیر باشد، اما ثبت در تاریخ و نمایش ناکارآمدی جنس این تفکر- که فرسنگ ها از سرزمین انقلابی گری به دور است- حداقل فایده متصور برای این بیانیه است.
جنابعالی بارها و بارها تاکید کرده اید که مبارزه با اموری چون "اختلاس"، "ارتشا"، "سوء استفاده ها" و به طور کلی اموری از این قبیل فساد اصغر بوده و در جایی آنها را مصالح کم اهمیت دانسته اید و در مقابل، " خروج سرمایه و سایر عوامل تولید"، " ایجاد دلهره در دل مولدان اقتصادی و سرمایه گذاران داخلی" و... را فساد اکبر نامیده اید:
«مفاسد اقتصادی بحث قضائی نیست که متاسفانه برخی آقایان آن را بحث قضایی کرده اند.»                                                                  (خبرگزاری فارس،24/8/80)
« از دید اقتصاد کلان، اختلاس و ارتشا و از این قبیل، هر قدر هم گسترده باشد یک فساد عمومی وجرم و بزه است، اما فساد اقتصادی به شمار نمی رود ؛ زیرا به هر حال مالی از چرخه مالی و اقتصادی کشور خارج نشده و صرفاً مالکیت آن به ناحق متغیر گشته است ... فساد اقتصادی در اقتصاد کلان و نه آنچه در ذهن های امروز ما مرسوم گشته است به خروج سرمایه و سایر عوامل تولید و رونق اقتصادی از کشور و در نتیجه رکود و عقب ماندگی اقتصادی تاویل می گردد. »                                     (خانه ملت، 20/8/84)
این در حالی است که دست بر قضا مقام معظم رهبری اموری چون فسادهای مالی و ارتشا را مهمترین اولویت های دستگاه قضائی مقرر فرموده اند:
« سیاستگزاران دستگاه قضایی باید موارد را الاهم فی الاهم کنند... مورد اهم، همین مسئله فساد های مالی و اخلاقی و ارتشا و تزویر و امثال اینهاست. اینها چیزهایی است که به خصوص از مردم سلب امنیت می کند و واقعاً در رتبه های بالایی قرار می گیرد. »

جنابعالی همچنین در سخنرانی شگفت انگیز خود در مجلس شورای اسلامی در راستای همین تفکر گفته اید:
« تمام تلاش دنیا ایجاد جاذبه برای سرمایه گذاران است و چون حساسیت این مسئله را می دانند، مصالح مهم را فدای مصالح کم اهمیت نمی نمایند .                   (10/8/84)
«اندک سرمایه گذارانی که علیرغم مقررات دست و پا گیر و خلق الساعه و نابسامانی و رقابت های بخش دولتی، قصد دارند کار انجام دهند، با شنیده شدن صدای برخورد و از ترس راکد شدن سرمایه، عطای آن را به لقایش می بخشند.»                   ( سایت خانه ملت، 10/8/84)

در این مورد نیز رهبر انقلاب در موارد متعدد چه در سخنرانی ها و چه در پیام های خود تاکید فرموده اند که مبارزه با فساد نه تنها هرگز باعث ناامنی و گریز سرمایه نمی شود بلکه به عکس امنیت سرمایه را نیز به دنبال می آورد:
 « وقتی که ما می گوئیم که باید با طبقه ی بهره مندان از پولهای حرام مقابله بشود، فوراً یک عده نگران می شوند که امنیت سرمایه گذاری به خطر افتاد! نه، امنیت سرمایه گزاری و امنیت تلاش اقتصادی به خطر نمی افتد. این کمک آن سرمایه گذاریهاست. دستگاه قضایی، دستگاه قانون گذاری، و دستگاه های گوناگون کشور با متخلف برخورد می کنند، نه با غیر متخلف. کسی که متخلف نیست چرا بترسد. کسی که متخلف است و می ترسد، بگذار بترسد و احساس ناامنی کند. در نظام اسلامی، آدم گناهکار باید احساس ناامنی کند... در نظام اسلامی متخلف و گناهکار و متخطی –هرکه هست –باید احساس نگرانی کند و بداند که پنجه عدالت دیر یا زود گریبان او را خواهد چسبید.»                                (مقام معظم رهبری 25/4/76)
« بعضی گفتند شما که راجع به عدالت حرف می زنید، امنیت اقتصادی از بین می رود. اگر عدالت باشد، امنیت اقتصادی بیشتر است. دزدها وچپاولگرها هستند که از بی عدالتی سود می برند؛ انسانی که می خواهد سرمایه گذاری کند و طبق قانون سود ببرد، او از عدالت خوشش می آید؛ عدالت پشتوانه و پشتیبان اوست.»                         (مقام معظم رهبری 7/4/77)
« مبارزه با فساد، وسیله ای برای احساس امنیت و اطمینان سرمایه گذار سالم است»
 (مقام معظم رهبری 10/4/80 )
« اگر دست مفسدان و سوء استفاده کنندگان ازامکانات حکومتی، قطع نشود و اگر امتیاز طلبان و زیاده خواهان پرمدعا و انحصار جو ،طرد نشوند، سرمایه گذار و تولید کننده و اشتغال طلب، همه احساس ناامنی ونومیدی خواهند کرد وکسانی از آنان به استفاده از راههای نا مشروع و غیر قانونی تشویق خواهند شد.»                           (مقام معظم رهبری 10/2/80)

اوج این تضاد در پیام هشت ماده ای رهبر معظم به سران سه قوه تجلی یافت که اتفاقا یکی از مخاطبین اصلی آن جنابعالی بوده اید:
« به اشخاصی که تصور می کنند مبارزه با مفسدان و سوء استفاده کنندگان از ثروتهای ملی، موجب نا امنی اقتصادی و فرار سرمایه هاست، تفهیم کنید که به عکس این مبارزه موجب امنیت فضای اقتصادی و اطمینان کسانی است که می خواهند فعالیت سالم اقتصادی داشته باشند.»
و حتی رهبری یکی از اولویت های امیر مومنان را نیز مبارزه با همان مفاسدی دانسته اند که جنابعالی مصالح کم اهمیت خوانده اید:
«از جمله اولین خطوط برنامه امیرالمومنین، مبارزه با مفاسد اقتصادی و گرایش به سمت بی بند و باری در امور مالی و مسائل بیت المال بوده است.» (مقام معظم رهبری 12/12/80)
از منظر رهبر انقلاب« یکی از چیزهایی که ملت های گذشته و امت های سلف را مورد انتقام الهی قرار داده است –طبق روایت از معصوم (ع)-این است که گاهی چیزهای بزرگ را ندیده گرفتند و جرائم کوچک به نظرشان بزرگ آمد. »    (مقام معظم رهبری 5/4/81)

به راستی جنابعالی نگران چه هستید؟ ترس هر دانشجوی مسلمانی آن است که اطلاعات غلط و جهت داری که بعضا از طرق مشخص به جنابعالی می رسد بر تحلیل ها و سخنرانی های شما تاثیر مستقیم گذاشته و شما را از وظیفه اصلی خود به عنوان رئیس دستگاه قضای جمهوری اسلامی در مبارزه با مفسدین بازدارد.
پیش از این از حاکمیت فن سالاران بر دستگاه های اقتصادی کشور و نتایج تفکر تکنوکرات بر زندگی مردمان متاسف بودیم و امروز بیش از آنکه از نفوذ این تفکر در دستگاه قضا آن هم در بالاترین سطوح متاسف باشیم، شگفت زده ایم!


« برفرض که رشد کشور بالا آمد و درآمد سرانه کشور، دوبرابر و سه برابر شد، اما عدالت در جامعه نبود؛ یعنی عمده این درآمد به بخش محدودی رسید و بخش عظیمی از مردم محروم و گرسنه ماندند. این تکلیفی نیست که ما برعهده داریم؛ تکلیف ما این است که عدالت را در جامعه مستقر کنیم و این هم جز با مبارزه با فساد و افزون طلبی انسانهای مفت خور و سوء استفاده کن امکانپذیر نیست.                 (مقام معظم رهبری 5/6/82)
شاید قاطعیت مبارزه با مفاسد در قوه قضائیه نیست؟ که «مبارزه با فساد یک حرکت و رفتار علوی است و قاطعیت علوی را لازم دارد.»          (مقام معظم رهبری 12/12/80)

جنابعالی در سخنرانی در جمع نمایندگان مجلس با تشبیه سیستم اقتصادی کشور به بیماری نحیف، مبارزه با مفاسد را "سخت گیری" خوانده و آن را "باری اضافه بر سایر مشکلات مسیر رونق اقتصادی" خوانده اید.                                        ( 10/8/84)

و در جای دیگری از سخنرانی تان فرموده اید:
«درمیان همان معدود مدیرانی که بعضاً متهم به تخلف هستند ممکن است کسانی باشند که کشور برای آنها هزینه زیادی کرده است و از توانائیهای بالایی برخوردارند و کارهای مثبت هم انجام داده اند که باید از آنها در جای خود استفاده شود و نباید آنها را فراری داد .»                                               (سخنرانی در مجلس شورای اسلامی، 10/8/84)

کلام آخر:

نگذارید زمانی برسد که سر زبان ها رایج شود و مردمان به نظم بگویند:

من  براه  خود  ندیدم  چاه   را                        تو  بدیدی  کج   نکردی  راه  را
میزدی  خود  پشت  پا بر  راستی                    راستی  از  دیگران   میخواستی
دیگر ای  گندم نمای جو  فروش                       با ردای عجب   عیب خود مپوش
چیره دستان  میربایند  آنچه هست                  میبرند  آنگه ز دزد  کاه   دست
در  دل ما  حرص  آلایش  فزود                          نیت  پاکان  چرا  آلوده   بود
دزد  اگر  شب  گرم یغما کردنست                    دزدی  حکام روز  روشن  است
حاجت ار  ما را  زراه  راست برد                       دیو  قاضی را به هر جا خواست برد

والسلام علی من اتبع الهدی



  • کلمات کلیدی : تاملات
  • نوشته شده در  یکشنبه 87/5/6ساعت  12:46 صبح  توسط مصطفی رازقندی 
      نظرات دیگران()


    لیست کل یادداشت های این وبلاگ
    چند نظر در مورد فعالیت اجتماعی زنان؛
    تحلیل حقوقی حاکمیت سرزمین فلسطین (قسمت دو از دو )
    غدیر ثانی
    تحلیل حقوقی حاکمیت سرزمین فلسطین (قسمت یک از دو )
    دو نکته در مورد دولت نهم
    نگاهی به نامه نگاری دو سخنگو
    گلی به گوشه ی جمال دادستان
    دو نکته در مورد لایحه ی حمایت از خانواده
    شرکت کوکاکولا
    تناقضات